Ewangelia - Mk 8, 14-21

Uczniowie Jezusa zapomnieli zabrać chleby i tylko jeden chleb mieli z sobą w łodzi. Wtedy im przykazał: Uważajcie, strzeżcie się kwasu faryzeuszów i kwasu Heroda!»

A oni zaczęli rozprawiać między sobą o tym, że nie mają chlebów. Jezus zauważył to i rzekł do nich: «Czemu rozprawiacie o tym, że nie macie chlebów? Jeszcze nie pojmujecie i nie rozumiecie, tak otępiałe są wasze umysły? Mając oczy, nie widzicie; mając uszy, nie słyszycie? Nie pamiętacie, ile zebraliście koszów pełnych ułomków, kiedy połamałem pięć chlebów dla pięciu tysięcy?»

Odpowiedzieli Mu: «Dwanaście».

«A kiedy połamałem siedem chlebów dla czterech tysięcy, ile zebraliście koszów pełnych ułomków?»

Odpowiedzieli: «Siedem».

I rzekł im: «Jeszcze nie rozumiecie?»

Jezus ostrzegł uczniów przed kwasem. Chleb kwaszony był podstawowym składnikiem pożywienia Izraelitów, choć psuł się on o wiele prędzej niż chleb przaśny. Dlatego w świątyni na ofiarę pokarmową nie można było składać nic kwaszonego, zaś sam kwas był symbolem zepsucia. 

Ostrzeżenie przed kwasem faryzeuszów było w rzeczywistości  przestrogą przed ich obłudą. Obłudne było pobożne praktykowanie w celu uzyskania pochwał, dwulicowość, a przede wszystkim błędne interpretowanie Pisma Świętego, dopasowywanie jego treści do własnych celów. 

Uczniowie zrozumieli słowa Jezusa zbyt dosłownie, dlatego tłumaczył im, że nie mówił o chlebach z jęczmiennej mąki. Otępiałość umysłu spowodowała, że nie pojęli słów Jezusa, który przecież przed momentem nazwał faryzeuszy wystawiających Go na próbę i żądających znaku plemieniem żmijowymi.

Kwas faryzeuszów będący złą skłonnością, kuszącą człowieka, mógł łatwo się udzielić tym, którzy od nich uczyli się postawy wobec Boga i Jego Prawa. 

Czy moje rozumienie Pisma Świętego nie jest zbyt dosłowne? Czy moja pobożność jest szczera, czy obłudna?  Czy nie jest tak, że codzienność oddała mnie od tego, co jest naprawdę ważne?