Ewangelia J 16, 23b-28

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: O cokolwiek prosilibyście Ojca, da wam w imię moje. Do tej pory o nic nie prosiliście w imię moje: proście, a otrzymacie, aby radość wasza była pełna.
Mówiłem wam o tych sprawach w przypowieściach. Nadchodzi godzina, kiedy już nie będę wam mówił w przypowieściach, ale całkiem otwarcie oznajmię wam o Ojcu. W owym dniu będziecie prosić w imię moje, i nie mówię wam, że Ja będę musiał prosić Ojca za wami. Albowiem Ojciec sam was miłuje, bo wy Mnie umiłowaliście i uwierzyliście, że wyszedłem od Boga.
Wyszedłem od Ojca i przyszedłem na świat; znowu opuszczam świat i idę do Ojca».

Syn wyszedł od Ojca, przyszedł na świat i stał się człowiekiem, aby opowiedzieć o Ojcu i objawić Jego miłość do wszystkich. Opuszczając świat, który Go nienawidził i zabił, wypełnił swoją misję zaświadczenia światu o miłości Ojca. Sensem Jego posłannictwa było wskazanie ludziom drogi do Ojca.

Objawiając miłość Ojca, Jezus zapowiedział, że aby radość uczniów była pełna, Bóg wysłucha wszystkich próśb kierowanych w imię Jezusa.

Czy ja potrafię prosić Jezusa? Czy mam głęboką wiarę, że On spełni moje prośby? A jeśli chcę tego, czego On dla mnie nie chce? Czy jestem w stanie powiedzieć: „chcę, jeśli także Ty tego chcesz”?