Ewangelia J 15, 1-8

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który go uprawia. Każdą latorośl, która nie przynosi we Mnie owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Trwajcie we Mnie, a Ja w was będę trwać. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie – jeżeli nie trwa w winnym krzewie – tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie.
Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto nie trwa we Mnie, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. Potem ją zbierają i wrzucają w ogień, i płonie. Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, to proście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami».

Przyjąć jakąś osobę oznacza przyjąć cały jej świat i całą jej historię. Nie wystarczy przyjąć Jezusa jako osoby, trzeba przyjąć całe Jego nauczanie, trzeba Go przyjąć z tym wszystkim, co wypowiedział. Trwanie w Jezusie oznacza, że Jego słowa trwają w uczniach. Trwanie w Jezusie, przyjmowanie Jego nauczania i kochanie Go oznacza posiadanie takiego samego sposobu myślenia i działania. Miłość, która nie przekłada się na odpowiednie zachowanie jest fałszywa; należy miłować nie słowem i językiem, ale czynem i prawdą.

Chwała Boga, Jego uwielbienie polega na Jego objawieniu się światu, który zbawia. Ojciec został uwielbiony w Synu, gdy Ten umiłował braci tą samą bezwarunkową miłością. Ojciec jest uwielbiony w uczniach, jeśli słowa Syna pozostają w nich i wydają owoc. Chwałą Boga jest stawanie się uczniem Syna.

Uczniem jest ten, kto się uczy, przyswaja sobie wiedzę i doświadczenie Mistrza. Czy ja jestem uczniem Jezusa? Czy moje czyny świadczą o miłości do mojego Mistrza? Czy Jego słowa wydają we mnie owoce?