Ewangelia J 10, 11-16 

Jezus powiedział:
«Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, do którego owce nie należą, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza. Najemnik ucieka dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach.

Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia i jeden pasterz».

Jezus nie jest pasterzem, ale jest Dobrym Pasterzem, bo tylko taki oddaje życie swoje za owce. On pokazał swoją gotowość do nieustannej miłości. Dobry Pasterz jest gotowy na każdą ewentualność, może wystawić swoje życie na niebezpieczeństwo, aby tylko zapewnić spokój owcom. Jego życie należy do owiec. Jezus powiedział: „Życie moje oddaję”. Nie powiedział: „oddam”, ale „oddaję” - tu i teraz, ciągle i nieustannie.

Jezus, Dobry Pasterz oddaje swoje życie za mnie. Zna mnie, bo jestem jego owcą. A czy ja znam mojego Pasterza? Czy słucham Jego głosu? Czy znam Jego słowo?