Ewangelia J 14, 27-31a

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.
A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie. Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata. Nie ma on jednak nic swego we Mnie. Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazał».

Termin pokój (hebr. šālôm) jest używany w tekstach biblijnych jako pozdrowienie wstępne („Pokój wam”), a także jako pożegnanie („Idź w pokoju”). Jezus pozostawił uczniom pokój płynący od Boga, ściśle związany z przyjęciem Ewangelii. Ten pokój rodzi się w miłości silniejszej od śmierci.

Pokój oferowany przez świat to przerwa między wojnami, chwilowe zaprzestanie walk. Pokój, który daje świat w rzeczywistości wprowadza niepokój przed jakąkolwiek zmianą.

Jak odnaleźć pokój serca? Czy potrafię zawierzyć Bogu i położyć w Nim wszelką ufność tak, aby nikt i nic nie było w stanie mną zachwiać?