Ewangelia Mt 2, 1-12

Gdy Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: «Gdzie jest nowo narodzony Król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem Jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać Mu pokłon».
Skoro to usłyszał król Herod, przeraził się, a z nim cała Jerozolima. zebrał więc wszystkich arcykapłanów i uczonych ludu i wypytywał ich, gdzie ma się narodzić Mesjasz. Ci mu odpowiedzieli: «W Betlejem judzkim, bo tak zostało napisane przez Proroka: a ty, Betlejem, ziemio Judy, nie jesteś zgoła najlichsze spośród głównych miast Judy, albowiem z ciebie wyjdzie władca, który będzie pasterzem ludu mego, Izraela».
Wtedy Herod przywołał potajemnie mędrców i wywiedział się od nich dokładnie o czas ukazania się gwiazdy. A kierując ich do Betlejem, rzekł: «Udajcie się tam i wypytajcie starannie o Dziecię, a gdy Je znajdziecie, donieście mi, abym i ja mógł pójść i oddać Mu pokłon». Oni zaś, wysłuchawszy króla, ruszyli w drogę.
A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, postępowała przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było dziecię. Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; padli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę.
A otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się z powrotem do swojego kraju.

Historia egzegezy zna cztery główne kierunki objaśnienia powyższej perykopy: 

a) chrystologiczny: podkreśla, że przyjście Chrystusa usunęło magię oraz wszelkie przeciwne Bogu doktryny poprzez udzielenie światła prawdy. Wraz z hołdem Mędrców mądrość świata otrzymała nowy kierunek.

b) misyjny: będący poganami mędrcy ze Wschodu, odpowiedzieli wiarą Jezusowi, gdy została im dana taka możliwość (objawienie),

c) parenetyczna: wskazuje na postawę mędrców, ich pobożność i złożone dary.

d)  wskazuje na nieustanną i skuteczną opiekę Boga.

Komentatorzy perykopy spore znaczenie przydawali darom Mędrców. W ramach wykładu chrystologicznego złoto przynależało Jezusowi jako Królowi, kadzidło jako Bogu, mirra jako człowiekowi. W ramach wykładu parenetycznego złoto, kadzidło i mirra oznaczały wiarę rozumną, prawy umysł i dobre uczynki, niekiedy miłosierdzie, modlitwy i czystość.

Ewangelista podkreślił, że mędrcy ze Wschodu potrzebowali porady religijnych ekspertów, aby odnaleźć miejsce narodzenia Jezusa. Eksperci z łatwością wskazali to miejsce, przytaczając odpowiednie słowa proroka. Mimo tego, że bezbłędnie wskazali miejsce narodzenia Mesjasza, nie przyłączyli się do Mędrców w ich wędrówce. Potrafili odczytać Pisma, ale nie wykorzystali swej wiedzy dla swego duchowego dobra.

Pismo Święte jest dziś dostępne na wyciągnięcie ręki. Liczne komentarze ułatwiają zrozumienie tekstu natchnionego. Czy jednak tę wiedzę wykorzystuję dla mojego dobra? Czy szukam w Piśmie Boga? Czy słucham tego, co do mnie mówi?