Ewangelia J 10, 27-30

Jezus powiedział:
«Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną, a Ja daję im życie wieczne. Nie zginą na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy».

Porównując siebie do pasterza dbającego o owce, Jezus stwierdził, że ci, którzy do Niego należą, mają z Nim ścisły kontakt: słuchają Jego głosu i idą za Nim. On ze swej strony zna swoje owce (swoich uczniów) i daje im życie wieczne. Działanie Jezusa w stosunku do wiernych ma charakter trwały, gdyż przez Niego działa Ojciec. Opieka Jezusa jest pewna, ponieważ opiera się na samym Bogu.

Owce, o których mowa w Ewangelii symbolizują Kościół będący własnością Boga, podobnie jak w Starym Testamencie był Jego własnością naród wybrany. To dlatego Kościół przetrwa wszystkie trudności, a Ci, którzy naprawdę należą do owiec Jezusa, nigdy nie opuszczą owczarni.

Czy mam świadomość tego, że jestem wybraną owcą Bożą? Jezus obiecał mi życie wieczne, bo mnie zna, lepiej niż ja znam siebie. Jest większy niż wszystkie moje upadki i słabości. Czy słucham Jego słowa, aby czerpać z niego siłę?