O Miłości wiekuista, każesz malować obraz swój święty I odsłaniasz nam zdrój miłosierdzia niepojęty, Błogosławisz, kto się zbliży do Twych promieni, A dusza czarna w śnieg się zamieni. O słodki Jezu, tu założyłeś tron miłosierdzia swego, By cieszyć i wspomagać człowieka grzesznego, Z otwartego Serca, jak ze zdroju czystego, Płynie pociecha dla duszy i serca skruszonego. Niech dla obrazu tego cześć i sława Płynąć z duszy człowieka nigdy nie ustawa, Niech z serca każdego cześć miłosierdziu Bożemu płynie Teraz i na wieki wieków, i w każdej godzinie.