Ewangelia Łk 1, 26-38

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja.

Anioł wszedł do Niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”.

Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie.

Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”.

Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?”

Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”.

Na to rzekła Maryja: „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!”

Wtedy odszedł od Niej anioł.

Bóg posłał anioła do małego miasta Nazaret, o którym nigdy wcześniej nie było żadnych wzmianek. Anioł skierował do Maryi pozdrowienie: Chaire kecharitōmenē ho kyrios meta sou.

Wezwanie chaire – raduj się jako pozdrowienie nie ma u Łukasza zwykłego znaczenia „witaj”, ale nawiązuje do tekstów prorockich (Jl 2, 21; So 3, 14; Za 9, 9), w których Bóg przez swego wysłannika wzywa do radości z powodu zbawienia, które niebawem nadejdzie.

Kecharitōmenē, imiesłów strony biernej, jest jednym z najtrudniejszych do przetłumaczenia słów Nowego Testamentu. Przyjęło się tłumaczyć to słowo za Vulgatą: gratia plena, co znaczy łaski pełna. Jednak bardziej właściwe wydaje się tłumaczenie opisowe: „ty, która zostałaś przemieniona przez łaskę”. Aby przygotować Maryję do zadania macierzyństwa Bożego, Bóg obdarzył Ją pełnią łaski, która Ją oczyściła i uświęciła. 

Wyrażenie ho kyrios meta sou – Pan z Tobą także miało być powodem do radości Maryi. Zapewnienie wysłannika Bożego: „Pan jest z tobą” w Starym Testamencie kierowane było do osób, które były powołane do spełnienia zadania trudnego, przekraczającego ich ludzkie możliwości, a którym Boża obecność dawała potrzebne siły. Niewątpliwie Maryja dostała zadanie, które wymagało więcej sił niż jakiekolwiek inne dane człowiekowi. 

Bóg ma wobec każdego z nas swoje plany. Niestety tylko wybrani mają szansę poznania tego planu dzięki wizycie Bożego posłańca. Nieustannie zastanawiam się, czy to co robię, jest zgodne z tym, co przygotował dla mnie Bóg. A przecież powinnam to bez problemu rozpoznać. Tylko to co daje prawdziwą radość, nie chwilowe zadowolenie lub wesołość, ale głęboką radość i poczucie, że Pan jest ze mną, to właśnie jest częścią Bożego planu i zadaniem do spełnienia na ziemi.